بگفتا دل
بگفتا دل . چرا با من نسازی؟
چرا بامن کنی گردن فرازی؟
چه می باید بکردم من .نکردم؟
نگفته جان بقربانت تو کردم؟
میان عاشقان بیگانه بودی
اسیر عقل و دین فرزانه بودی
اگر با خوردن می مست بودی
چو میخوارانِ پائین دست بودی
نه رنگی داشت رویت .چون شبت تار
تن یخ کرده ات بد جور بیمار
به چشمانت نه شادی نی غمی بود
ترا غیراز خودت کی همدمی بود؟
من از خاکسترت دَم آفریدم
تو بودی مرده . آدم آفریدم
خران بودی بهارت کرده ام من
تو گُم بودی نشانت کرده ام من
درِ رویا به رویت باز کردم
ترا با شاعران دمساز کردم
زدم رنگ غم و شادی به رویت
طبیبِ درد آوردم به کویت
شدی آگه دلی در سینه داری
برای خوب و بد آئینه داری
هزارن رنگ بر رویت زدم من
گره برطاق ابرویت زدم من
میان عاشقان سالاری اکنون
که اندر عاشقی بی تائی اکنون
ترا من این چنین افسانه کردم
میان عاشقان دیوانه کردم
کجا بی من توانی بود یکدم
"رسا" باید که پیشم سر کنی خم
#گیتی-رسائی
