رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

حضورم فقط یک بودن است . همین .

نه شاعرم و نه ادعائی دارم که کم توان تر از هرگونه توانی هستم .

اگر نوشته ای دارم فقط یک دلنوشته از دلتنگیهام است و بس .

بایگانی

رفتی از یاد

چهارشنبه, ۱۲ تیر ۱۳۹۸، ۱۲:۱۶ ب.ظ

  • گیتی رسایی

نظرات  (۱)

  • حامد احمدی
  • خیلی جالبه. می گه مرا از یاد بردی و از یاد رفتی!
    جنس این شعر، شعر خداحافظی است. یک خداحافظی واقعی. دیسلاو نیست، ولی نزدیک است به دیسلاو. می گوید رفتی. و کار دیگر تمام شده. و علت ش هم تو بودی. که مهربانی ها را ندیدی. همان مشهورترین علت دوری ها و گسست ها.
    این نوع شعر، واقعا شعر قرن بیست و یکم است. اصلا ناز در او نیست. عشوه ای در او نیست. تمنایی نیست. یک حسرت است و یک تباهی. یک روایت. خیلی سرد. خیلی دلنشین. بله. خلی دلنشین. متناسب احوالات امروز آدمی. همرنگ با رنگ زمانه. شعر باید برای عصر خودش باشد. شعر برای همه اعصار، شعارآلود است.
    هرچند، شعارآلود بودن، خیلی هم بد نیست.
    پاسخ:
    چو درد آید . ندانم از کدام در ..

    میرسد و حالم را دگرگون میکند

    شما محبت دارید . که خودم را به خودم میشناسانید

    سپاس از اینهمه محبت

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی