تحمل کن
پنجشنبه, ۱۴ شهریور ۱۳۹۸، ۱۰:۱۷ ق.ظ
به دل گفتم تحمل کن فراقش
مگیر از این و آن دیگر سراغش
به دست باد بسپُر خاطراتش
درون دیده خامُش کن چراغش
#گیتی_رسائی
- فراز و نشیبی عاشقانه و چوب خدا صدار نداره و صبوران تنگ دل را در وبلاگ giti.mihanblog . comمطالعه بفرمائید
- صبوران تنگ دل (فصل اول تا بیست وچهارم)
- صبوران تنگ دل ( فصل بیست و پنجم تا چهل وششم)
- صبوران تنگ دل ( فصل چهل و هفتم تا شصت وهفتم)پایان
- تقریبا زندگی"داستان دو برادر سید"و (فصل اول تابیست و پنجم)
- تقریبا زندگی .داستان دو برادر سید
- تقریبا زندگی .داستان دو برادر سید(فصل بیست ششم تاچهل وچهارم) پـــــایــــان
- خط خطیهای سرنوشت(فصل اول تاسی ام)
- خط خطیهای سرنوشت .فصل سی و یکم تا فصل شصت ودوم
- خط خطیهای سرنوشت (فصل شصت و چهارم تا هفتادو پنجم. پایان داستان)
- داستان فرار از برزخ به جهنم(فصل اول تاسی و چهارم)
- فرار از برزخ به جهنم( فصل سی و چهارم تا 54
# پرواز_کن
اکثر مردم دنیا اسیر روزمرگی‌اند؛
آنها مدت‌هاست که دیگر فکر نمی‌کنند.
تبدیل به ماشینی شده‌اند که هر روز یک روتین ثابت را انجام می‌دهد؛ به زندگی عادی عادت کرده‌اند.
آنها حاضرند با همین سبک زندگی بمیرند اما درمورد بهبود آن فکر نکنند!
متاسفانه مغز آنها به همین زندگی عادی قانع شده‌است؛ اراده کافی برای خروج از این وضعیت را ندارند.
ناخودآگاهشان برای حفظ این زندگی بهینه شده‌است؛ تصمیم به تغییر گرفته می‌شود اما تغییری درکار نیست!
از شنبه‌ها گفته می‌شود اما همچنان همان روتین همیشگی سلطه را به‌دست می‌گیرد.
روزمرگی انسان‌ها را در بند می‌کشد.
در NextVersion هدف ما خروج از این وضعیت اسفناک است.
ما برای تبدیل شدن به نسخه‌ای بهتر از آنچه که اکنون هستیم نفس می‌کشیم.
ترسناک‌ترین چیز برای ما گرفتاری در حریم امن و قانع بودن به یک زندگی عادی است.
ما یاد گرفته‌ایم ناخودآگاهمان را وادار کنیم که از حریم گرم و نرمش خارج شود؛
و روزمرگی را که سال‌ها ذهنمان را مسخ کرده، شکست بدهیم.
ما کتاب می‌خوانیم؛ فکر می‌کنیم و سعی داریم کنترل زندگی را به دست بگیریم.
مردم عادی مثل هواپیمایی هستند که روی ریل‌ها راه می‌رود.
اما ما،
#پرواز می‌کنیم!
به ما بپیوندید:
ℹ️ http://nextversion.blog.ir