مرگ و زندگی

به دل گفتم

مکن کتمان

زیدکی میگفت

 

شنیدم زیدکی میگفت . ای یارب همه جانم

 

نه جانی در تنم مانده ،نه راهی بهر سامانم

 

زدنیا رفته ام اما ، اجل کرده فراموشم

 

زمانی ترسم او آید، که رفته دین و ایمانم

 

ندارم حسرت ماندن، درین دنیای پوشالی

 

نداند کس اگر . دانی، چه گویم .سرِپنهانی

 

دلم بشکسته میدانی، به صدها درد بیدرمان

 

تمام درد من باشد، به لفظ و بر زبان آسان

 

کجا باور بود کس را؟ ندیده یا که نشنیده

 

فقط شاید تو میدانی، که میسوزم درین بحران

 

اگر نالم ز بیداد است ، کو یک رهروی عادل؟

 

نباشدجان و تن دیگر، خداوندا به فرمانم

 

"رسا" آتش گرفته ،گر زبان آلوده گرداند

 

شده صدهاغم پنهان، به تنگ سینه اش مهمان

 

#گیتی_رسائی

حراج دل

مکن گلایه

دیدم هزار رنگ

دل حزین

شهد عشق تو

نگاه گرم تو

انگار میکنم

هنزها کرده ام

دیدار آخر

شدم محبوس در عکست

 

نشستم زُل زدم بر عکس رویت

 

گلستانی پر از گلها کشیدم

 

نگفتم بیوفابودی عزیزم

 

قرارِ وعده ی فردا کشیدم

 

رخاطر برده بودم آرزو را

 

نسیم و رنگ ِرویا را کشیدم

 

به عکست گفتم از عاشق شدنها

 

زقلبت سنگ خارا را کشیدم

 

خیال آمد سراغم، روی عکست

 

هزاران نقش زیبا را کشیدم

 

به چشمت معنی عاشق شدنها

 

به مویت موج دریا را کشیدم

 

به روی غنچه و کُنج لبانت

 

دو صد لبخند پر معنا کشیدم

 

تمام عمر با رویای عکست

 

شراب و شعر در شیها کشیدم

 

شدم محبوس ِ در یاد گذشته

 

"رسا" را درتو بی پروا کشیدم

 

#گیتی_رسائی

آن آه

ما را شکسته ای

شدی آئینه ی من

قطار آشنائی

بوی گلاب

صیاد دل

نه گفتی

شرم از خیال

نادانی

طبیبم شو

جهان این است

غم ما

شب شد

آمد و رفت

صبوری پیشه کردم

داستان عشق ما