مانده ام سر در گریبان

سیلاب

اینها همه گفتی

همنفس

در نــــــــهانخانه ی دل نیســـــــــــت به غیر از تو کسی

اندرین خانه دگر نیــــــــست کسی ،هــــــمنفسی

گرچــــــــه تنهاست خیال تو مرا مونس و یار

یادتو گلبن عشقم، ندهم جا به کسی

گیـــــــــتی رســـــــــــائی

جادوی خیال

من به شب خو کرده ام

شب ،سکوتش، تا بلندای خیال

تا به اوج کهکشان

تا به رویاهای دور

تا به دامان ستاره

بی عبور

تا نیاز

تا به اعماق زمین سخت و سرد

تا به سرداب سیاه

میبرد با خویشتن روح مرا

من به شب رو کرده ام

من به تاریکی به غم خو کرده ام

من به تنهائی ، به شب

جغدکی هستم اسیر آرزوهای محال

عاشق دنیای خویشم

من "رسا" یم

خویش را در خویش جادو کرده ام

گیتی رسائی

بی خردان

خندند به من اگر که حالم بینند

یا از رخ مـــن درد و مـــــلالم بینند

آتــــــش به جهان زنند این بـــی خردان

گــــــــر سّرِ دل و خـــــــواب و خـــــیالم بینند

گیتی رسائی