ارثیه

کثیفان

دریا و صخره

عادت

آتش عشق

مرده قبل از مرگ

زشهر تو گذرم نیست ، مرده دلم

در عاشقی هنرم نیست مرده دلم

 

بریده ام دگر از هر چه راکه دل بستم

زخویش هم خبرم نیست،مرده دلم

 

غم زمانه گران بود بر تن زارم

هوای شر به سرم نیست، مرده دلم

 

هزارغم به دلم هست و ناامیدعلاج

بجزخیال بَرَم نیست ، مرده دلم

 

بسوخت گلشن وگل دردیارنامردی

بهیچ روی نظرم نیست ، مرده دلم

 

مرا بسوخت غم لاله های خونین دل

زجان و تن اثرم نیست ، مرده دلم

 

زتارتارِ وجودم شراره میجوشد

بغیراشک گهرم نیست، مرده دلم

 

خرافه تارتنیدست برتمامی ما

ببین که نور .در بَصَرم نیست ،مرده دلم

 

"رسا"

زن است درین شهرمرده قبل از مرگ

امید بر سحرم نیست، مرده دلم

 

گیتی رسائی

عذاب عشق

کلاف پیچ در پیچ

کی عاقلی

تار شکسته

هیچ نشد

نماز عشق

دزدی نگاه

حسرت عشق

بخت این چنینی

دلگیرم

چه باید کرد

سنگ نامهربانی

مزه ی پیری

خار شوره زار

دکان حق

ز دل رفت

ابر بی باران

بی نیازم

عقربکهای ظالم

رویای دریا

آینه دار

ما نبریدیم

دل بی تاب

بیچاره دل