دخیل

آری دخیل بر سر پیمانه بسته ایم

گیتی رسائی

رها شدن رویاست

آشـــــــــــــوب ِ غـــــــــــمی درون قلــــــــبم بر پاست

از دور زمانه ، دردهایــــــــش بر جاســـــــــت

افســـــوس نمی خورم به بگذشتن عمر

زیرا که رها شدن زغمها رویاست

گیتی رسائی

هوای باران

ای کاش مــــرا شراب ، درمان مـــــــــــی کرد

این ابر ســـــــــــیه ،هوای باران مـــی کرد

میبرد مرا به آســــــمانهای خــــــیال

یا مرگ مرا برایم آسان می کرد

گیتی رسائی

بودن بیهوده

گو حاصل بودن و نبودن از چیست؟

صد درد به سینه آزمودن از چیست؟

آخر تو خدا خسته نگشتی از خلق

وین بودن بیهوده و مردن از چیست ؟

گیتی رسائی

غوغای دل

آشـــــنا بودی به ســوداهای دل

می زدم صـــد ناله مـن با نای دل

آمدی دیدی که مـی سوزم ، چرا؟

باورت هـــرگز نشد غوغـــــای دل

گیتی رسائی

دل کنده ایم

آتش مزن که آتش دل بی جواب نیست

بودن درین جهان بخدا بی حساب نیست

هرچند دست ما به تو دانی نمی رسد

اما همیشه کار جهان چون سراب نیست

از ماگذشت چونکه نداریم چاره ای

دل کنده ایم نیک و بدش جز حباب نیست

بیهوده میدهی تو به من وعده و نوید

دیگر به هیچ لذت دنیا شتاب نیست

آتش زدست بر دل بی طاقت "رسا"

دردیست آنچنان که به حجمش کتاب نیست

گیتی رسائی

گرگ

گوئیا با آسمان هم غم تبانی کرده است

خار گشتم گوئیا او باغبانی کرده است

میدرد در سینه دل را نیست پروایش زکس

گرگ بودست و ، براین گله شبانی کرده است

گیتی رسائی

تاوان نگاه

گنه کارم ، بلی، عشقت گناهم

غلط بودست از اول نگاهم

نهادم خشت اول را چومن کج

دهم تاوان  اگر خواهم نخواهم

گیتی رسائی

فرصت نیست

بر خیز و بیا ، دگر مرا طاقت نیست

در دل بجز از دیدن تو حسرت نیست

گفتی که مشو زدست ، می آیم من

من رفته ام از دست ، دگر فرصت نیست

گیتی رسائی

نسیم و گل

در میان گل است جای نسیم

تو چرا همنشین طوفانی ؟؟

گیتی رسائی

همنشین آب

شاید شبی گذار تو افتد به شوره زار

آگه شوی ز تشنه لبان

همنشین آب

گیتی رسائی

زخم دل

دیدم ترا و . زخم دلم باز کرد سر

مرهم گذاشتم

چه کنم ؟ بی اثر شده

گیتی رسائی

از باد باید آموخت

ز باد باید می آموختم زندگی را

آروم میاد ، اگر بتونه داغون میکنه

اگر نتونه ، بی صدا و آروم عبور میکنه

و تو که در گیرش هستی

نه میتونی شکوه کنی

نه میتونی یقه اش را بگیری

او همیشه بیگناه است

گیتی رسائی

خاک سیاه

مرا به خاک سیاهی شبانه بسپارید

که من ز روز ندیدم بجز سیاهیها

گیتی رسائی

قسمت من

در دلم نیست جـــز  تو مهــــــــــمانــــــــــی

قســـــمت من در این جهان این بود

حاصــــــــــل عمرها پریشانی

دل ما را غم تو آذین بود

گیتی رسائی

آی دنیا .................

آی دنیا ...............

خنده های مرا به حساب خودت نگذار

من به بدبختیهایم می خندم

گیتی رسائی

که هستم ؟

تو رفتی و  دلم مانده به دستم

خدا داند که من در خود شکستم

مرا دریاب ای شیرین تر از جان

نمیدانم کجا هستم که هستم

گیتی رسائی

درگاه عشق

خیالم عشق درمانگاه درد است

ندانستم که خود درگاه درد است

گیتی رسائی

رسم جدائی

ما در تو ندیدیم صفائی و ، وفائی

افســـــــوس نداریم زدســت تو رهائی

گفتــــــــی که جدائی و، به مـــــا راه نمودی

مــــــــــــا را به خدا کشـــــــــــت همین رسم جدائی

گیتی رسائی

سایه

عمریست در قفای تو چون سایه بوده ام

در شام تیره  بودن سایه

حگایتیست

راه وصال تو

من در خیال ، راه وصال تو رفته ام

اما تو ساغرت زمی این و آن پر است

گیتی رسائی

برماحرام باد

بر ما حرام باد بدون تو لحظه ای

حتی اگر در آینه بر خود نظر کنیم

گیتی رسائی

سرابی بود

سرابی بود عشق ، اندر بیابان

که دادم هستی خود را به تاوان

نخوردم قطره ای در تشنه کامی

زخونِ دل بخوردم بس فراوان

گیتی رسائی

جایت خالیست

از ما گذرت نیست ، ندانم به چه حالی

پیش دلکم جای دلت هست چه خالی

عمری دل من خوش به نگاهی گذرا بود

هرلحظه که رفتی بگذشتست چو سالی

گیتی رسائی

مرا کردی هوائی

کـجا از من شــــــنیدی تو صدائی؟

دلــــــت آمد مــــــرا کردی هوائی
 

نمی دانی چه حـــــال و روز دارم

درون خویش می سوزم ،کجائی؟

گیتی رسائی

دزد دل

بیهوده نشستم که بیائی

تو دزد دلم بودی و ، من باخته مالم

کی دزد متاعی که بَرَد باز پس آرد؟

گیتی رسائی

داغِ غمِ عشق

بر ســـــــایه من  داغِ غــــــمِ عشق عــــــــیان است

دردت ز برای من و ، کام از دگـــــــــــران اســـــت

تاکی به تمنـــــــــــــــــا بنشینم که بیائی؟

من پیر و  ترا میل به دلدار جوان است

گیتی رسائی