نمی داند کسی
شنبه, ۶ تیر ۱۳۹۴، ۱۱:۰۴ ب.ظ
بیچاره گی های مرا .جزمــــــن نمیـــــداند کسی
من در قفس بی هم نفس. پیشـــــم نمــی آید کــسی
میسوزم از درد درون.شــــــادم ولیـــکن از برون
نزد چــــــه کس افشا کنم؟رازم نمــی خواند کــسی
من با چه کـــــس گویم سخن؟وقتی ندارم هــم سخن
بهتر که لب دوزم به هم . چون من نمــی ماند کسی
ای بی کســــــان آسمان . ای آشــــــیان گم کردگان
ای همــچو من بیخانمان .ماراچه مــــی نامد کسی؟
گفتم زخود بیـــــــرون شوم . با نــام اوافسون شوم
دلداده ای مــــــحزون شوم . شـــــورم نمیداند کسی
ای بی غمان .خــونین دلان. شرم آیدم زین گفــتمان
گاهی چنین گاهی چــــنان. اما چه میداند کــــــسی؟
دردا "رســـــــا"آوارگی. شد حاصلت درماندگی
رنج ترا در زندگی. چون مانـــمی خواند کسی
گیــــــتی رســــــائی
رد که می شود...
عده ای سرگیجه می گیرند ،
عده ای چشمشان می سوزد...
من هم که تا چندین نسـلم ،عاشق او شده است...♥