به ظاهرم منگر
دگـــــــــر نمــــانده گلــــــــی تا به پایت افـــــــــشانــــــــــم
هـــــــزار خـــــــــار به جــــــــــایش به ســـــینه بنشانم
چـــــــو دیدمــــــــت که نشستی کنارغـــــــیرازمــن
شــــــدم پریش و پریشـــــــان ودیــــــده گریانـم
مبــــــــــاش درپــی رنجــــــم .ملولم و دلتنگم
به ظاهــــــــرم منگر شادمان و خنــــــدانم
دلیســــــت دربرمن پرزخــون رنگارنگ
چوشمع پیش رُخَت شعله های لرزانم
بــــیا و ازســـــر رحمت نظر برویم کن
به لـــــــذت نگهی میـــدهم ســــــرو جــانم
رسیــــــده ام به مــــکانی که حاصلم هیچ است
مرا دگـــــر تو مــــــیازار . من بفــــــرمـــــانــــم
شــــکر ز شــــهد تو ریزد زچـــــــشم من خونــاب
مـــــــرا ز شعله مـــــتـــرسان که رفـــتـــــه ایمــــــانم
"رســـــــــا"مگـو تو بنامحرمان حـــــــکایـــــــت خــویش
چـــــــــه گفتن از غـــــم و دردی کـــه دل نــــــسوزانـــــــد
گیتی رسائی
- ۹۴/۰۴/۰۹