هوائی و زمینی

آنکس که زمینیست ، خداوند زمین است

وانکس که هوائیست ، بگوید که همین است

عشاق، خداوند زمینند و زمانند

بس درد به جان برده و بی نام و نشانند

دیوانه و مستند و غزلخوان و رهایند

آلوده ی دردند و بهر درد دوایند

یک لحظه ندارند به دل راحت و آرام

هرگز ننهند بر سر راه دگری دام

چون سوسن و سنبل  به زمین جای گرفتند

گویا گلشان را ز گل و نور سرشتند

حسرت ببرد هرکه چنین نیست زمینی

بگذر تو ز خود تا غم دیوانه ببینی

گویند به ما اینگه ، چانی و چنینی

ای کاش "رسا " بود هوائی نه زمینی

#گیتی_رسائی