پایان خوش عمر

درمان نشود درد به یک ناله و یک آه

باید که بسوزی به شب و روز و سحرگاه

بردیده زند تیرو زند بر جگرت چنگ

هرلحظه اجل زیر دو گوشت زند آهنگ

هرگز نشود رام . مشو خام . که این پیر

تادیر بجنبی زکمانش بزند تیر

گر رفت مخور حسرت بگذشت زمان را

هرروز  گرفتست زتوریشه ی جان را

برعهد و وفایش نبود هیچ امیدی

وز زمزمه اش کی بشنیدی تو نویدی؟

باید که گذر کرد . همین چاره درد است

پایان خوش عمر فقط سایه مرگ است

دیگر نسزد شکوه "رسا" از غم ایام

زهر است درین کوزه و درد است درین جام

                     #گیتی_رسائی