باید بسازی

شده کارم که با دنیا بسازم

هنرمندی کنم خود را نبازم

ربس سودم لبم را روی دندان

بمانند چکش بر روی سندان

به رنگ خون لبانم رنگ دارد

تو گوئی لب به دندان جنگ دارد

خموشم لیک غوغائیست در دل

چنین بزمی تماشائیست در دل

صدای طبل درد از سینه آید

به هر لحظه صدایش می فزاید

چو سنتوری شکسته می زند چنگ

صدای ناله خیزد جای آهنگ

سرودش آه باشد ، آهِ غمناک

کشد چون سرمه بر چشمان نمناک

یکی مستِ می ست انگار آنجا

بریده گوئیا افسار آنجا

خلاصه داستان خنده داریست

نمیداند کسی کارش چه کاریست

شدم خاموش، اما می فروزم

کنون با سوزن غم لب بدوزم

"رسا" بهتر که خود با خود بسازی

همان بهتر که خود را خود نوازی

#گیتی_رسائی