سرمه ی سرد

درحسرت دیدن تو هردم

هرگز تو ندانی که چه کردم

سیلی زده ام به صورت زرد

بر دیده کشیده سرمه ی سرد

صد منت نا به جا کشیدم

از دشمن و دوست بد شنیدم

گفتم که ز راه بر نخیزم

با دشمن و دوست می ستیزم

تا دست به گیسویت رسانم

آتش بزنم به جسم و جانم

تا بوسه زنم به خاک پایت

جان و دل خود کنم فدایت

کی دیده درین جهان چو من مست

تنهاست "رسا" که این چنین هست

#گیتی_رسائی