رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

حضورم فقط یک بودن است . همین .

نه شاعرم و نه ادعائی دارم که کم توان تر از هرگونه توانی هستم .

اگر نوشته ای دارم فقط یک دلنوشته از دلتنگیهام است و بس .

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

گیتی رسائی

رویاهای تنهائی من

رسا

خواب و خیال

پنهان عشق ورزیدم

خدایا تو آگهی

همدم دل

دیوانه ای

شکایت

شور و غوغا

گمانم

نهانخانه

بیگانه پرست

ناله

بلا

دیوانگیم ببین

غم دوران

سوداگریها

بال و پر

فریادی تلخ تر از سکوت

رویاهای تنهائی

سحرگه

خانه خراب

نیش

شکوه از بودن

درد جگر سوز

حسرت پرواز

فرش

همرنگ غزل

اجل گفت

بایگانی
آخرین مطالب
پیوندها
پیوندهای روزانه
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم

شنیدی.ندیدی

يكشنبه, ۱۱ اسفند ۱۳۹۸، ۰۶:۵۵ ب.ظ

  • گیتی رسایی

دیوانگیم ببین

رویاهای تنهائی من

شنیدی .ندیدی

گه گاه

گیتی رسائی

نظرات  (۱)

  • ۱۲ اسفند ۹۸ ، ۱۱:۰۱
  • abdolnabi solimani

    • ز مصرش بوی پیراهن شنیدی

    چرا در چاه کنعانش ندیدی؟

    ز دل بسیار گفتی و شنیدی

    شب دیوانه ی دل را ندیدی

    در گلشن فردوس برین هم نفروشند

    این طرفه گلی را که من از خار خریدی

    دیدم که به کف مایه و مقدار ندارم

    بهر دو جهان مایه و مقدار خریدی

    دیگر نکشم ناز طبیبان جهان را

    زیرا که دوای دل بیمار خریدی
    پاسخ:
    سپاس از شما . شعری زیبا از عماد خراسان تقدیمتان میکنم

    از تو ای عشق در این دل چه شررها دارم
    یادگار از تو چه شبها، چه سحرها دارم
    با تو ای راهزن دل چه سفرها دارم
    گرچه از خود خبرم نیست خبرها دارم
    تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
    تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
    آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
    دل سودا زده ام را به حبیبم دادی
    بوسه ها از لب یارم به رقیبم دادی
    داروی کشتن من یاد طبیبم دادی
    ورنه اینقدر مَهم جور و جفا یاد نداشت
    هیچ شیرین سر خونریزی فرهاد نداشت
    حسن در بردن دل همره و همکار تو بود
    غمزه دمساز تو و عشوه مددکار تو بود
    وصل و هجران سبب گرمی بازار تو بود
    راست گویم دل دیوانه گرفتار تو بود
    گر تو ای عشق نه مشّاطه خوبان بودی
    ترک آن ماه جفاپیشه چه آسان بودی
    چون نکو می نگرم شمع تو، پروانه توئی
    حرم و دیر توئی کعبه و بتخانه توئی
    راز شیرینی این عالم افسانه توئی
    لب دلدار توئی، طرّه جانان توئی
    گرچه از چشم بتی بیدل و دینم ای عشق
    هرچه بینم همه از چشم تو بینم ای عشق
    گرچه ای عشق شکایت ز تو چندان دارم
    که به عمری نتوانم همه را بشمارم
    گرچه از نرگس او ساخته ای بیمارم
    گرچه زان زلف گره ها زده ای در کارم
    باز هم گرم از این آتش جانسوز توام
    سرخوش از آه و غم و درد شب و روز توام
    باز اگر بوی مئی هست     ز میخانه تست
    باز اگر آب حیاتی است به پیمانه تست
    باز اگر راحت جانی بود افسانه تست
    باز هم عقل کسی راست که دیوانه تست
    شکوه بیجاست مرا کشتی و جانم دادی
    آنچه از بخت طمع داشتم آنم دادی
    خواهم ای عشق که میخانه دلها باشم
    بی خبر از حرم و دیر و کلیسا باشم
    گرچه زین بیشتر از دست تو رسوا باشم
    بی تو یک لحظه نباشد که بدنیا باشم
    بعد از این رحم مکن بر دل دیوانه من
    بفرست آنچه غمت هست به غمخانه من
    من ندیدم سخنی خوشتر از افسانه تو
    عاقلان بیهده خندند بدیوانه تو
    نقد جان گرچه بود قیمت پیمانه تو
    آه از آندل که نشد مست ز میخانه تو
    کاش دائم دل ما از تو بلرزد ای عشق
    آندلی کز تو نلرزد بچه ارزد ای عشق

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی