ندیدم عنایتی
پنجشنبه, ۱۵ اسفند ۱۳۹۸، ۰۵:۲۰ ب.ظ
بدیار عشق تو مانده ام زکسی ندیده ام عنـــــــایتی
به غریبیم نظری فکن که تو پادشــــــاه ولایتی
گنهی بود مگر ای صنم که ز سر عشق تودم زنم
فهجـــــر تنی و قتلتنی و اخذتنــــی بجنــــــایتی
شده راه طاقت و صبر طی بکشم فراق تو تا بکی
همه بند بند مرا چونی بود از غم تو حکــــــایتی
عجزالعقول لدرکه هلـــــــــک النفوس لوهمـــــه
به کمال تو که برد رهی نبود بجز تو نهـــــــایتی
چو صبا برت گذر آورد ز بلا کشان خبر آورد
برخ زرد و چشم ترآورد چه شود کنی تو عنــایتی
قدمی نهی تو به بسترم سحری ز فیض خود ازکرم
به هوای قرب تو بر پرم به دو بال دهم بجناحتی
برهانیم چو از این مکان بکشانیم سوی لامکان
گذرم ز جان و جهانیان که تو جان و جانده خلقتی
سلام و درود
دلنشین بود
مرحبا بانو
دستهای برآمده به دعا.. و آتش گرفته.
احتمال ش هست.