مــــرا با غم نبــود اینگونه الفت
کــنار ت بود دنــــیای محـــــبت
کنون وقت غروب و مرگ خورشید
گمان باید کنم با غربت عادت
در سوگ همسرم (علی پاداش)
گیتی رسائی