مترسانم
چهارشنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۴، ۰۹:۲۹ ب.ظ
متـــــــرسانم ز رنـــــــــج و نــــــاتوانی
که بگذشتــــــــم من از این زنــــدگانی
تورا در خـــــواب بودم خـــــــواب دیدم
زپا تا ســــــر تو را مــن مــی ستودم
تو در خــــــــوابم چنان مهتــــاب بودی
به چشـــــمم عـشق را مــعنا نمودی
چه گــــــویم ؟تابِ گفتن دادم ازدست
زنامت می شود هــــر ذره ام مــست
متـــــــرسانم ز شیــــدائی ز مستی
که من بگذشتـــــه ام از مرز هستی
اگـــــر خوابم، به دیـــــدار تو مشتاق
به بیــــــــداری زدرد هــجر بی طاق
خوشــــــــم اما بـه پایت اُفــــــتادن
که جز وصـــــلت نباشد خواهش من
نگاهـــــــت هستـــی ام از من ربوده
"رســــــا" هر قصه را با غم سروده
گیتی رسائی
- ۹۴/۰۶/۲۵