ز خویش رستم

لب بســـــتن ما شـــــــد آبــرویت

مرگ من و دل شــــــــــد آرزویـت

گفتم که شـــــــدم خراب رویـــت

خوردم مـــــــــــی تلخ از سبویت

گفتــی که بســـــوز تا که هســتی

اینســت ســــــــزای می پرســــتی

دردیـــــــــــست که بـــــــود آرزویت

خود ریشه ی خویشتن شکستی

گفتـــــــــم که هنوز مستِ مستم

زان ساغر مـــــــی که بود دستم

باز آ و ببیــــــــن تو حــــــال مارا

من همچو"رسا" ز خویش رَستم

#گیتی_رسائی