در سوک یاری در دنیای مجازی (لیلا ی عزیزم)

دل سوخت و دیده گشت آتش باران

این داغ نبود انتظار یاران

یک یارِ عزیز چون پرستو پر زد

چون گل که کشد پز ز میان خاران

خون گشت دل هرآنکه این داغ شنید

بر مادر و بر پدر نباشد آسان

گل چین بود این زمانه اما این بار

چیدست گلی ولی بسیار ارزان

آن یار که گلشنی ز گلهای بهار

بی رحم اجل آمد و چون دیو و ددان

زد گلبن نو جوانیش را بر باد

گردیده پدر غمین مادر نالان

هر دوست شنیده دیده اش پرخون شد

آن دخترک نجیب و طاهر دامان

لال است "رسا" ز باز شرح غم او

از گرگ اجل چه کس بگیرد تاوان ؟

خالیست همیشه جای او در بر ما

تاهست نفس نگیرد این غم پایان

#گیتی_رسائی