رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

آنانکه غنی ترند محتاج ترند

رویاهای تنهائی من

حضورم فقط یک بودن است . همین .

نه شاعرم و نه ادعائی دارم که کم توان تر از هرگونه توانی هستم .

اگر نوشته ای دارم فقط یک دلنوشته از دلتنگیهام است و بس .

بایگانی
آخرین مطالب

دل مده

دوشنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۸، ۰۳:۴۲ ق.ظ

  • گیتی رسایی

نظرات  (۱)

  • abdolnabi solimani
  • در محفل خود راه مده همچو منی را

    افسرده دل افسرده کند انجمنی را

     

    ما افسرده دلان ساکن کوی غم و دردیم

    در عشق شکست خورده ولی توبه نکردیم

     

    پاییز شد و برگ دلم رو به خزان است

    افسردگیش در دل عشاق عیان است

     

    در محفل شادان نبود جای غریبان

    غم بود رفیقم بخدا عین طبیبان

     

    افسرده دلان را تو مکن دور از این پس

    آنرا که دل افسره بود دادرسی هست

     

    بی شک همگان در گرو یار نشستیم ا

    ما دل افسرده دلان را نشکستیم

    پاسخ:
    بیت اول این شعر همیشه ورد زبان من بر ای کسانی هست که مرا دعوت میکنند به مجالس شادیشان . چقدر درست گفته

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی